Zmiany w kodeksie pracy
Niewykluczone, że już wkrótce zaczniemy unikać zwolnień lekarskich, bo za pierwszy dzień choroby nie dostaniemy od pracodawcy ani grosza. Chyba że poświęcimy na chorowanie swój urlop.
Pracodawcy od dawna utyskują na bardzo wysokie koszty związane ze zwolnieniami lekarskimi pracowników. Zgodnie z obecnymi przepisami za okres do 35 dni choroby muszą oni wypłacać pracownikowi 80 proc. normalnego wynagrodzenia.
Gdy choroba przedłuża się, okrojoną pensję zastępuje zasiłek chorobowy z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych w ZUS (na który każdy pracownik odprowadza co miesiąc składkę). Jednak najwięcej zwolnień lekarskich nie przekracza w Polsce tygodnia, a więc za absencję płacą na ogół pracodawcy.
Pierwszy dzień - z urlopu
Projekt nowelizacji kodeksu pracy, nad którym pracuje obecnie Sejm, przewiduje, że pracownik nie otrzyma żadnego wynagrodzenia za każdy pierwszy dzień choroby. Ma to ograniczyć plagę krótkich i - zdaniem pracodawców - najczęściej naciąganych 2-3-dniowych zwolnień. Według ogólnych szacunków pracodawcy zaoszczędziliby w ten sposób ok. 300 mln zł rocznie.
W celu zrekompensowania pracownikom tej straty posłowie z sejmowej komisji zaproponowali, aby każdy mógł sam wybrać, czy zgadza się na bezpłatny pierwszy dzień choroby, czy woli wziąć ten dzień z płatnego urlopu.
Na zmiany nie zgadza się OPZZ. - Posłom pomieszała się propozycja rządu, by zwolnić pracodawcę z płacenia za pierwszy dzień choroby, z naszą propozycją, która przewidywała wyjęcie dwóch, czterech dni urlopu z reżimu planów urlopowych i umożliwienie pracownikowi wykorzystanie ich w każdej chwili. Pracownik mógłby nie przyjść do pracy, jedynie powiadamiając o tym pracodawcę - bez podania przyczyny - mówił w środę szef OPZZ Maciej Manicki. - Skorzystaliby na tym także pracodawcy, bo pracownik nie nadużywałby prawa do zwolnień lekarskich. To nie takie trudne. Sam mogę dostać zwolnienie w każdej chwili, wystarczy, że pokażę ortopedzie zdjęcie mojego kręgosłupa.
Zdaniem Manickiego argument o konieczności ograniczania plagi zwolnień jest już nieaktualny - jeszcze parę lat temu średnia absencja chorobowa wynosiła 30 dni rocznie, ale po wzmożeniu przez ZUS kontroli wskaźnik ten spadł o połowę. Zapowiedział, że związkowi posłowie będą namawiać klub SLD do wycofania się z poparcia dla tej propozycji.
Krótsza choroba pracodawców
Od dawna toczy się również dyskusja na temat skrócenia okresu choroby, za który płaci pracodawca. Okres 28-dniowy (zamiast 35) zgłosiła niedawno w swoim projekcie nowelizacji kodeksu pracy Platforma Obywatelska. Jednak posłowie z sejmowej komisji pod wpływem danych Ministerstwa Pracy odrzucili tę propozycję.
Dlaczego? Bo każdy dzień zdjęty z barków pracodawcy to dodatkowy ciężar dla FUS. Jak podała wiceminister pracy Krystyna Tokarska-Biernacik: gdyby pracodawcy płacili za 34 dni choroby, wydatki FUS zwiększyłyby się o 3,7 proc.; za 33 dni - o 7 proc.; za 32 dni - o 10 proc.; za 31 dni - o 13,8 proc.; za 30 dni - 17,5 proc., czyli o 466 mln zł.
Skąd wziąć te pieniądze? Z budżetu państwa bądź z podwyższonej składki chorobowej. Na żadne z tych rozwiązań rząd się jednak nie godzi.
Poseł PO Tomasz Szczypiński powątpiewa w szacunki rządu. Od paru lat ZUS nie prowadzi bowiem statystyk pozwalających dokonać precyzyjnych symulacji. - Te dane są wzięte z sufitu - twierdzi Szczypiński.
OPZZ popiera skrócenie 35-dniowego okresu opłacanego przez pracodawców. Według Manickiego już w tym roku można by go nieznacznie skrócić. A za rok odjąć kolejnych kilka dni, bo dojdą nowe oszczędności. Skąd? Otóż kobietom, które zaszły w ciążę na początku tego roku, należy się jeszcze 26-tygodniowy urlop macierzyński (w czasie którego otrzymają zasiłek macierzyński z FUS). Obecnie kobiety, które zajdą w ciążę, mają prawo do zaledwie 16-tygodniowego urlopu. Rząd planuje zaoszczędzić w ten sposób ok. 300 mln zł.
Komentarze