Co się zmieniło w prawie pracy od 1 lipca 2003 roku?
Zmiany w zwolnieniach grupowych
Jeszcze do 1 lipca 2003 r. obowiązywały zasady, zgodnie z którymi wszystkim pracownikom zwalnianym z przyczyn dotyczących zakładu pracy pracodawca musi wypłacać odprawy. Ich wysokość zależna jest od łącznego stażu pracy zwalnianego pracownika. Od 1 lipca 2003 r. weszła w życie zmiana wprowadzona 26 lipca 2002 r. Zmiany te są dość szeroko zakrojone.
Po pierwsze:
Pracodawca, który zatrudnia mniej niż 20 pracowników, w przypadku dokonywania zwolnień grupowych, nie będzie musiał wypłacać pracownikom odpraw.
Po drugie:
Ustawę o tzw. zwolnieniach grupowych stosować się będzie do pracodawców, którzy zatrudniają 20 i więcej pracowników, jeżeli dokonywać będą zwolnień z przyczyn ekonomicznych, technologicznych i organizacyjnych oraz z powodu upadłości lub likwidacji. Warunkiem dodatkowym dla stosowania wspomnianej ustawy będzie jednak to, by zwolnienia z powyższych powodów dokonywane były w czasie 3 miesięcy i obejmowały co najmniej:
10 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 100 pracowników,
10% pracowników, gdy pracodawca zatrudnia od 100 do 300 pracowników,
30 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia 300 i więcej pracowników.
Po trzecie:
Od 1 lipca ustawę o zwolnieniach grupowych stosować się będzie także do indywidualnego zwolnienia dokonanego przez pracodawcę, który zatrudnia więcej niż 20 pracowników, jeżeli w okresie do 3 miesięcy zwolni on mniej niż:
10 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 100 pracowników,
10% pracowników, gdy pracodawca zatrudnia od 100 do 300 pracowników,
30 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia 300 i więcej pracowników.
Po czwarte:
Sama procedura zwolnień grupowych została skrócona z 45 na 30 dni.
Po piąte:
Wysokość odprawy, która powinna być wypłacona pracownikowi zwalnianemu w trybie zwolnień grupowy do czasu wejścia w życie zmiany uzależniona jest od łącznego stażu pracy, natomiast z dniem 1 lipca 2003 r. wysokość odprawy z tytułu zwolnień grupowych będzie uzależniona od zakładowego stażu zatrudnienia u pracodawcy, który dokonuje zwolnień grupowych. I tak:
jednomiesięcznego wynagrodzenia, gdy w danej firmie pracownik przepracował mniej niż 2 lata,
dwumiesięcznego – gdy 2 i więcej lat,
trzymiesięcznego, gdy pracownik przepracował w danej firmie ponad 8 lat.
Zmiany dotyczące ochrony związkowców
Od 1 lipca 2003 r. wejdą w życia ograniczenia ilościowe co do związkowców, którzy podlegają ochronie przed zwolnieniem. Do tej chwili pracodawca zobowiązany jest uzyskać zgodę organizacji związkowej w przypadku rozwiązania stosunku pracy, jednostronnej zmiany warunków pracy lub płacy (na niekorzyść pracownika związkowca, a konkretnie pracownika, który jest członkiem zarządu lub komisji rewizyjnej organizacji związkowej). Beż uzyskania takiej zgody pracodawca nie może dokonać powyższych działań podczas mandatu związkowca i aż do roku po okresie mandatu.
Od 1 lipca pracodawca nie będzie mógł bez zgody zakładowej organizacji związkowej wypowiedzieć warunków pracy i płacy oraz rozwiązać stosunku pracy ale teraz z imiennie wskazanym przez zarząd członkiem zarządu lub innym członkiem związku, który jest uprawniony do jej reprezentowania wobec pracodawcy czy organu. Ochrona taka trwać będzie przez czas, jaki w swojej uchwale wskaże zarząd (ochrona będzie mogła być przewidziana na okres dłuższy najwyżej jeszcze przez rok). Dodatkowo takiej ochronie podlegać może tylko związkowiec z reprezentatywnej zakładowej organizacji związkowej, w przypadku niereprezentatywnej organizacji związkowej chroniony będzie tylko 1 pracownik, który zostanie wskazany przez zarząd w uchwale.
Komentarze