PAŃSTWOWA INSPEKCJA SANITARNA.Uprawnienia [1]

Autor : kobiety17 Dodano: 22-05-2003 - 06:19
Praca [2]
Inspekcja sanitarna jest wszechobecna. Ale przecież nie jest nieomylna. Jak z nią współpracować? Co wolno inspektorowi, a czego mu nie wolno? Jak uniknąć nakazu zamknięcia obiektu lub choćby groźnego wpisu w książce kontroli sanitarnej? Do kogo i jak odwołać się od decyzji inspektora?

Państwowa Inspekcja Sanitarna (PIS) jest administracją rządową, powołaną do realizacji zadań z zakresu zdrowia publicznego obywateli. Sprawuje nadzór m.in. nad warunkami: higieny środowiska, higieny pracy w zakładach pracy, higieny radiacyjnej, higieny procesów nauczania i wychowania, higieny wypoczynku i rekreacji, zdrowotnymi, żywności, żywienia.

Z PIS należy uzgadniać: wszystkie projekty i miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego, warunki zabudowy i lokalizacje autostrad. Bez zezwalającej decyzji inspektora PIS niemożliwe jest legalne rozpoczęcie jakiejkolwiek budowy lub zmiana sposobu użytkowania obiektów budowlanych, statków morskich, żeglugi śródlądowej i powietrznej. Także – wprowadzenie nowych materiałów i procesów technologicznych przed ich zastosowaniem w produkcji lub budownictwie.

Co wolno inspektorowi

Państwowy inspektor sanitarny jest uprawniony do kontroli zgodności budowanych obiektów z wymaganiami higienicznymi i zdrowotnymi. Stwierdzone w toku kontroli nieprawidłowości wpisuje do dziennika budowy, z wyznaczeniem terminu ich usunięcia. Państwowy inspektor sanitarny ma prawo:

1) wstępu o każdej porze dnia i nocy, na terenie miast i wsi, do zakładów pracy oraz wszystkich pomieszczeń i urządzeń wchodzących w ich skład, obiektów użyteczności publicznej, obiektów handlowych, ogrodów działkowych i nieruchomości oraz wszystkich pomieszczeń wchodzących w ich skład, a także do środków transportu i obiektów z nimi związanych, w tym również na statki morskie, żeglugi śródlądowej i powietrzne,

2) żądania pisemnych lub ustnych informacji oraz wzywania i przesłuchiwania osób,

3) żądania okazania dokumentów i udostępniania wszelkich danych,

4) pobierania próbek do badań laboratoryjnych.
Inspektor sanitarny ma także prawo wstępu do mieszkań w razie podejrzenia lub stwierdzenia choroby zakaźnej, zagrożenia zdrowia czynnikami środowiskowymi, a także jeżeli w mieszkaniu jest lub ma być prowadzona działalność produkcyjna lub usługowa.

Ze skutkiem natychmiastowym

W razie stwierdzenia naruszenia wymagań higienicznych i zdrowotnych, inspektor PIS nakazuje usunięcie stwierdzonych uchybień. Jeżeli stwierdzi stan bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia ludzi, nakazuje: unieruchomienie zakładu pracy lub jego części (stanowiska pracy, maszyny lub innego urządzenia), zamknięcie obiektu użyteczności publicznej, wyłączenie z eksploatacji środka transportu, wycofanie z obrotu środka spożywczego, przedmiotu użytku, materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, kosmetyku lub innego wyrobu mogącego mieć wpływ na zdrowie ludzi. Decyzje w tych sprawach podlegają natychmiastowemu wykonaniu. W sytuacji szczególnego zagrożenia inspektor może nakazać likwidację hodowli lub chowu zwierząt.
Czego przestrzegać?
Nie warto utrudniać lub udaremniać prowadzenia czynności przez inspektorów sanitarnych. Takie działanie jest bowiem karalne. Karą jest areszt do 30 dni, ograniczenie wolności albo grzywna.

Inspektorowi PIS przysługuje prawo zgłoszenia sprzeciwu przeciwko uruchomieniu wybudowanego lub przebudowanego zakładu pracy lub innego obiektu budowlanego, wprowadzeniu nowych technologii lub zmian w technologii, dopuszczeniu do obrotu materiałów stosowanych w budownictwie – jeżeli w toku kontroli stwierdzi, że z powodu nieuwzględniania obowiązujących wymagań higienicznych i zdrowotnych zostało zagrożone życie lub zdrowie ludzi. Skutkiem zgłoszenia sprzeciwu jest wstrzymanie kwestionowanych działań, do czasu wydania decyzji przez inspektora PIS wyższego stopnia.

Zabezpieczenie obiektu lub produktu

W przypadku stwierdzenia, że stan kontrolowanych obiektów zagraża zdrowiu lub życiu ludzi, inspektorowi PIS przysługuje prawo zabezpieczenia pomieszczeń, środków transportu, maszyn i innych urządzeń, środków spożywczych, przedmiotów użytku, materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, kosmetyków i innych wyrobów. Postępuje w takiej sytuacji według zasad ustalonych w postępowaniu egzekucyjnym w administracji, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej.
Każdorazowe stwierdzenie uchybień mogących mieć wpływ na zdrowie lub życie ludzi oznacza, że inspektor musi poinformować kierownictwo kontrolowanej jednostki albo organu powołanego do nadzoru nad tą jednostką. Adresat, do którego skierowano zawiadomienie, jest zobowiązany w terminie 30 dni od dnia jego otrzymania powiadomić inspektora o podjętych i wykonanych czynnościach naprawczych. Obowiązek ten wynika z art. 30 ust. 3 ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (patrz podstawa prawna).

Książka kontroli sanitarnej

Doraźne zalecenia, uwagi i wnioski wynikające z kontroli sanitarnej zakładu pracy inspektor wpisuje do książki kontroli sanitarnej. Każdy zakład pracy jest obowiązany taką książkę posiadać. Obowiązek ten wynika z par. 1 rozporządzenia ministra zdrowia i opieki społecznej w sprawie książki kontroli sanitarnej (patrz podstawa prawna). W przypadku gdy zakład ma działy lub oddziały – każda z tych jednostek powinna prowadzić oddzielną książkę.

Książkę należy prowadzić w formie zeszytu liczącego nie mniej niż 20 ponumerowanych stron. Podlega ona oparafowaniu i opieczętowaniu na pierwszej i ostatniej stronie przez właściwego ze względu na siedzibę inspektora sanitarnego. Książkę należy okazywać inspektorom na każde żądanie. Inspektor wpisuje do książki następujące dane: swoje imię, nazwisko i stanowisko służbowe, datę i godzinę kontroli, stwierdzone naruszenia wymagań higienicznych i zdrowotnych, wydane doraźne zalecenia, uwagi i wnioski oraz terminy ich wykonania, podpis. Pod podpisem inspektora podpisuje się kierownik zakładu pracy lub upoważniona przez niego osoba. Wpis w książce nie może zastąpić sporządzenia protokołu kontroli, jeżeli stwierdzone naruszenie wymagań higienicznych i zdrowotnych uzasadnia wydanie decyzji administracyjnej lub wszczęcie administracyjnego postępowania egzekucyjnego. Wzmiankę o sporządzeniu protokołu umieszcza się w książce. Nie później niż w ciągu 3 dni od daty wyznaczonego terminu kierownik kontrolowanej jednostki powinien zawiadomić inspektora PIS o usunięciu stwierdzonych uchybień.

Odwołanie od decyzji inspektora

W postępowaniu przed organami Państwowej Inspekcji Sanitarnej stosuje się przepisy kodeksu postępowania administracyjnego (patrz podstawa prawna). K.p.a. nakazuje, aby decyzja administracyjna spełniała określone wymogi formalnoprawne. Niespełnienie tych wymogów zwykle oznacza nieważność decyzji lub otwiera drogę do postępowania skargowego przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Zgodnie z art. 107 k.p.a. obligatoryjne elementy decyzji administracyjnej to m.in. oznaczenie organu, który ją wydał, data i oznaczenie strony zainteresowanej rozstrzygnięciem, powołanie podstawy prawnej, uzasadnienie faktyczne i prawne, a także pouczenie, czy i w jakim trybie służy od niej odwołanie, oraz podpis i stanowisko służbowe osoby uprawnionej do wydania decyzji. Decyzja wymaga formy pisemnej. W terminie 14 dni od doręczenia decyzji można żądać sprostowania danych w niej zawartych, a także uzupełnień co do prawa odwołania, wniesienia powództwa do sądu powszechnego lub skargi do sądu administracyjnego.

Odwołanie od decyzji inspektora sanitarnego należy wnieść do organu inspekcji wyższej instancji. Układ podporządkowania organów inspekcji przedstawia się następująco: inspektor graniczny – inspektor powiatowy – inspektor wojewódzki – inspektor główny. Odwołanie nie wymaga szczególnego uzasadnienia. Wystarczy, że wynika z jego treści, iż strona nie jest zadowolona z wydanej decyzji. Odwołanie należy wnieść za pośrednictwem organu, który decyzję wydał, w terminie 14 dni. Wniesienie odwołania w terminie wstrzymuje wykonanie decyzji, jeżeli nie został jej nadany rygor natychmiastowej wykonalności. W uzasadnionych przypadkach organ nadrzędny może wstrzymać ów rygor. W postępowaniu administracyjnym obowiązuje zasada, że organ odwoławczy nie może wydać decyzji na niekorzyść odwołującej się strony.

Na mocy art. 156 i 160 k.p.a. strona może dochodzić odszkodowania, jakie poniosła na skutek wydania decyzji przez inspektora sanitarnego. Odszkodowania można dochodzić zarówno na drodze administracyjnej, jak i w ramach powództwa wniesionego do sądu powszechnego.

Podstawa prawna


Ustawa z 14 marca 1985 r. – o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 1998 r. nr 90, poz. 575 z późn. zm.).

Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 z późn. zm.).

Ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2002 r. nr 110, poz. 968 z późn. zm.).

Rozporządzenie ministra zdrowia i opieki społecznej z dnia 4 listopada 1985 r. w sprawie książki kontroli sanitarnej (Dz.U. nr 56, poz. 289).

Źródło:Gazeta Prawna 22.05.2003

Komentarze

Wyświetlanie Sortowanie
Tylko zalogowani użytkownicy mogą komentować. Zarejestruj lub zaloguj się [3]
Links
  [1] http://bhpekspert.pl/index.php?name=News&file=article&sid=625
  [2] http://bhpekspert.pl/index.php?name=News&catid=&topic=52
  [3] http://bhpekspert.pl/user.php