Kontrola Skarbowa [1]

Autor : dolubzpracy Dodano: 07-05-2003 - 00:47
Fiskus [2]
Co może zrobić inspektor kontroli skarbowej, by zmusić nas do współpracy? • Kiedy możemy odwoływać się od decyzji pokontrolnych? • Na jakiej podstawie wszczynana jest kontrola? • Kto może zostać inspektorem? • O kłopotach podatników niezadowolonych z kontroli skarbowej. • Kiedy bank wyda wszystkie nasze tajemnice? • O tym, że nie warto rozmawiać przez telefon, jeśli ma się coś do ukrycia. • Jak działa wywiad skarbowy? • O zasadach pozyskiwania tajnych informatorów przez organy kontroli skarbowej.

Podatnicy nie mają łatwego życia. Jak nie kontrola podatkowa, to skarbowa lub pilnowanie ważnych terminów. O przyjemnościach można zapomnieć. W przypadku wszczęcia kontroli dobrze, jeśli podatnik ma czyste sumienie. Pilnuje terminów, wpłaca podatek zawsze na czas i zawsze w prawidłowej wysokości. Biada jednak tym podatnikom, którzy mają co nieco do ukrycia. W ich przypadku wszelkie „niedociągnięcia” mogą spędzać sen z powiek. Zatajony dochód, niezgłoszona do opodatkowania działalność gospodarcza – wystarczy, by pracownicy kontroli skarbowej mieli pełne ręce roboty. Spać spokojnie nie powinni też ci podatnicy, których dochody (zazwyczaj znaczne) nie znajdują pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów. W takich przypadkach organ kontroli skarbowej szybko zweryfikuje podstawę opodatkowania.

Kontrola nie jest przyjemna. Nigdy przecież nie wiadomo, czy inspektor czegoś nie znajdzie. A to oznaczałoby kłopoty. Lepiej zatem mieć w nim przyjaciela. To jednak wcale nie jest łatwe, ale warto spróbować. Jeśli bowiem okażemy odrobinę dobrej woli i będziemy współpracowali z inspektorem, z pewnością zostanie to docenione.

Wszyscy wiedzą, że przed kontrolą skarbową nie da się uciec. Warto jednak poznać mechanizmy jej działania. Łatwiej wtedy przez nią przebrnąć, zwłaszcza gdy jej wynik końcowy nie będzie dla nas zadowalający.
Kiedy można kontrolować

Kontrola skarbowa, tak jak każda inna kontrola, ma osiągnąć określone cele. Jak wynika z art. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (t.j. Dz.U. z 1999 r. nr 54, poz. 572 z późn. zm.), jej celem jest ochrona interesów i praw majątkowych Skarbu Państwa oraz zapewnienie skuteczności wykonywania zobowiązań podatkowych i innych należności stanowiących dochód budżetu państwa lub państwowych funduszy celowych. Dodatkowo jej celem jest także badanie zgodności z prawem gospodarowania mieniem innych państwowych osób prawnych, przeciwdziałanie i zwalczanie naruszeń prawa obowiązującego w zakresie obrotu towarowego z zagranicą i obrotu towarami przywożonymi z zagranicy oraz zapobieganie i ujawnianie przestępstw określonych w art. 228-231 kodeksu karnego wśród osób zatrudnionych lub pełniących służbę w jednostkach organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych. Szczegółowo zakres kontroli został uregulowany w przepisie art. 2 ustawy o kontroli skarbowej. Wynika z niego, że do zakresu kontroli skarbowej należy:


kontrola rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatków stanowiących dochód budżetu państwa, a także innych należności pieniężnych budżetu państwa lub państwowych funduszy celowych,

ujawnianie i kontrola niezgłoszonej do opodatkowania działalności gospodarczej, a także dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów,

kontrola celowości i zgodności z prawem gospodarowania środkami publicznymi oraz środkami pochodzącymi z Unii Europejskiej i międzynarodowych instytucji finansowych, podlegającymi zwrotowi, z wyłączeniem środków zaliczanych do dochodów własnych jednostek samorządu terytorialnego,

kontrola zgodności z prawem przywozu towarów dopuszczonych do obrotu na polskim obszarze celnym lub mających inne przeznaczenie celne oraz wywozu za granicę, a także kontrola i ujawnianie towarów nielegalnie wprowadzonych na polski obszar celny,

badanie celowości w czasie podejmowania decyzji i zgodności z prawem wykorzystania i rozporządzania mieniem państwowym, a w szczególności ujawnianie niedoborów, a także innych szkód w tym mieniu,

kontrola źródeł pochodzenia majątku, w przypadku niezgłoszenia do opodatkowania działalności gospodarczej, a także dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów,

wykonywanie szczególnego nadzoru podatkowego,

prowadzenie działalności analitycznej i prognostycznej w odniesieniu do negatywnych zjawisk występujących w obszarze właściwości kontroli skarbowej oraz przedstawianie w tym zakresie informacji i analiz organom administracji rządowej,

ujawnianie składników majątkowych podmiotów zobowiązanych do uiszczenia należności publicznych lub podejrzanych o czyny zagrożone karą grzywny lub karami pieniężnymi, w celu zapewnienia skuteczności poboru tych należności oraz wykonania orzeczeń lub mandatów karnych,

kontrola oświadczeń o stanie majątkowym osób – obowiązanych, na podstawie odrębnych przepisów, do ich składania – zatrudnionych lub pełniących służbę w jednostkach organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych,

badanie przestrzegania przez rezydentów i nierezydentów ograniczeń i obowiązków określonych w ustawie z dnia 27 lipca 2002 r. – Prawo dewizowe (Dz.U. nr 141, poz. 1178) oraz ograniczeń wprowadzonych na jej podstawie, a także warunków udzielonych zezwoleń dewizowych i zezwoleń na prowadzenie działalności kantorowej,

kontrola rzetelności wypełniania zobowiązań wynikających z udzielonych przez Skarb Państwa poręczeń i gwarancji,

kontrola zgodności wykorzystania środków, których spłatę poręczył lub gwarantował Skarb Państwa, z ich przeznaczeniem.

Jak widać, kontrola skarbowa zajmuje się dosyć zróżnicowanymi obszarami, takimi jak zgodność z prawem przywozów towarów dopuszczonych do obrotu na polskim obszarze celnym lub mających inne przeznaczenie celne oraz wywóz za granicę, kontrola i ujawnianie towarów nielegalnie wprowadzanych na polski obszar celny, prowadzenie działalności analitycznej i prognostycznej w odniesieniu do negatywnych zjawisk występujących w obszarze kontroli skarbowej oraz przedstawianie w tym zakresie informacji i analiz organom administracji rządowej.

Kontrola skarbowa to także ujawnianie składników majątkowych podmiotów zobowiązanych do uiszczenia należności publicznych – głównie w celu zapewnienia skuteczności poboru tych należności. Wśród podstawowych celów kontroli skarbowej wymienić można również rozpoznawanie, zapobieganie i zwalczanie przestępstw oraz wykroczeń związanych z obrotem z zagranicą towarami i technologiami objętymi kontrolą międzynarodową, a także zapobieganie wprowadzaniu na polski obszar celny i wyprowadzaniu z tego obszaru środków płatniczych pochodzących z przestępstw.

Zakresem kontroli skarbowej objęte są również oświadczenia o stanie majątkowym osób, które zostały zobowiązane – na podstawie odrębnych przepisów – do ich składania. Dotyczy to osób zatrudnionych lub pełniących służbę w jednostkach organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych.

Głównym celem tego rodzaju rozwiązania jest dążenie do zapobiegania zjawiskom korupcyjnym. Pomocne w tym ma być dodatkowo ujawnianie i zapobieganie przestępstwom określonym w przepisach art. 228-231 kodeksu karnego popełnianych przez osoby zatrudnione lub pełniące służbę w jednostkach organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych. Chodzi tu o takie przestępstwa, jak łapownictwo czy niedopełnienie obowiązków funkcjonariusza państwowego. Ciekawe przy tym rozwiązaniu jest tylko to, że kontrolę wspomnianych osób (podległych ministrowi) wykonują te osoby, które same mogą spełniać to kryterium.

W pozostałym zakresie kontrola skarbowa dotyczy wywiązywania się kontrolujących z obowiązków wynikających z prawa podatkowego i skupia się na badaniu rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatków stanowiących dochód budżetu państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego. Dotyka też tak delikatnych materii, jak kontrola źródeł pochodzenia majątku (w przypadku niezgłoszenia do opodatkowania działalności gospodarczej) czy dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów.


Warto zapamiętać

Kontrolą skarbową może zostać objęta podstawa opodatkowania oraz prawidłowość obliczania i wpłacania podatków stanowiących dochód budżetu państwa (tj. podatku akcyzowego, VAT, od gier oraz podatków dochodowych od osób prawnych i fizycznych).

Nie można zapominać o jednej bardzo istotnej zasadzie. Otóż wszczęcie kontroli skarbowej w celu stwierdzenia rzetelności deklarowanej podstawy opodatkowania nie może nastąpić wcześniej niż po zakończeniu okresu, za jaki podatek jest płacony.

Oznacza to, że tego rodzaju kontrola nie może zostać przeprowadzona podczas trwania okresu, za który podatek jest płacony. Tym samym kontrola skarbowa może objąć podstawę opodatkowania, która powstaje po zakończeniu okresu rozliczeniowego w danym podatku. Przykładowo w przypadku podatku dochodowego od osób fizycznych po okresie rocznym, w VAT – po okresie miesięcznym.

Jak wynika z przepisu art. 3 ustawy o kontroli skarbowej, w granicach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach kontrola skarbowa obejmuje ponadto badanie prawidłowości stosowania cen urzędowych, a także cen umownych w zakresie objętym ograniczeniami swobodnego kształtowania ich poziomu, rozpoznawanie, zapobieganie i zwalczanie przestępstw i wykroczeń związanych z obrotem z zagranicą towarami i technologiami objętymi kontrolą międzynarodową, naruszających prawa ochrony dóbr kultury narodowej, narodowego zasobu archiwalnego i ochrony własności intelektualnej, wprowadzania na polski obszar celny i wyprowadzania z tego obszaru środków płatniczych pochodzących z przestępstw, a także ściganych na mocy umów i porozumień międzynarodowych.

O kontroli skarbowej można mówić nie tylko w aspekcie przedmiotowym, ale również i podmiotowym. Jak wynika z przepisu art. 4 ustawy o kontroli skarbowej kontroli podlegają:


zobowiązani do świadczeń pieniężnych na rzecz Skarbu Państwa lub państwowych funduszy celowych,

wydatkujący, przekazujący i otrzymujący środki, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2,

władający i zarządzający mieniem państwowym,

osoby zatrudnione lub pełniące służbę w jednostkach organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, zobowiązane, na podstawie odrębnych przepisów, do składania oświadczeń o stanie majątkowym,

beneficjenci poręczenia i gwarancji udzielonych przez Skarb Państwa oraz podmioty, za które Skarb Państwa poręczył lub gwarantował.

Nie podlegają kontroli skarbowej jednostki podległe, podporządkowane lub nadzorowane przez ministra właściwego do spraw obrony narodowej, Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Granicznej, jednostki wojskowe podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych oraz jednostki organizacyjne Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu w zakresie celowości i sposobu wykorzystywania środków budżetowych oraz mienia państwowego na cele specjalne.


Kto może kontrolować nasze podatki

Do sprawowania kontroli skarbowej powołane zostały specjalne organy, tzw. organy kontroli skarbowej. Natomiast czynności związane z realizacją zadań ustawowych wykonują inspektorzy kontroli skarbowej i pracownicy jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej, zwani inspektorami i pracownikami.

Warto pamiętać, że zarówno inspektorzy, jak i pracownicy, wykonując czynności służbowe, posługują się legitymacjami służbowymi i znakami identyfikacyjnymi. Ich wzory określone zostały w rozporządzeniu ministra finansów z dnia 31 stycznia 2000 r. w sprawie określenia wzorów legitymacji pracowników jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej oraz ustalania zasad ich wydawania i wymiany (Dz.U. nr 11, poz. 134 z późn. zm.). Z jego przepisów wynika, że legitymacje służbowe mogą być wykorzystywane tylko przy wykonywaniu czynności służbowych.

Dodatkowo inspektorzy i pracownicy zostali zobowiązani do dbania o należyty stan legitymacji służbowych, a także do chronienia ich przed utratą i zniszczeniem. W razie utraty legitymacji służbowej inspektor i pracownik są obowiązani niezwłocznie zawiadomić o tym wystawcę legitymacji, który zleca przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego oraz unieważnia legitymację służbową i wystawia nową.

Do wystawienia legitymacji uprawnieni są:


generalny inspektor kontroli skarbowej – w odniesieniu do inspektorów i pracowników komórki organizacyjnej Ministerstwa Finansów oraz inspektorów powołanych na stanowiska dyrektorów lub wicedyrektorów urzędów kontroli skarbowej,

dyrektor urzędu kontroli skarbowej – w odniesieniu do inspektorów i pracowników zatrudnionych w tym urzędzie,

dyrektor komórki organizacyjnej, wyodrębnionej w strukturze Ministerstwa Finansów dla realizacji celów dokumentacji skarbowej – w odniesieniu do pracowników wywiadu skarbowego zatrudnionych w urzędach kontroli skarbowej.

Warto też zapoznać się z wyglądem takiej legitymacji. Kiedy bowiem pojawi się u nas inspektor kontroli skarbowej i okaże nam legitymację, będziemy mogli sami stwierdzić, czy jest to rzeczywiście inspektor, przed którym nasze drzwi powinny zawsze stać otworem – dla naszego własnego dobra – czy też oszust lub jakiś „żartowniś”.

Do głównych zadań inspektorów należy prowadzenie postępowania przygotowawczego, w trybie i na zasadach określonych w przepisach kodeksu postępowania karnego, kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia i kodeksu karnego skarbowego, w sprawach z zakresu kontroli skarbowej.

Inspektorów powołuje i odwołuje generalny inspektor kontroli skarbowej. Pytanie tylko, kto prowadzi postępowanie w przypadku, gdy przestępstwo zostanie ujawnione nie przez inspektorów, a przez innych pracowników jednostek organizacyjnych kontroli skarbowej. Wydaje się, że w takim przypadku do prowadzenia dochodzeń w sprawie przestępstw ujawnionych w taki sposób nie są właściwi inspektorzy kontroli skarbowej, lecz urzędy skarbowe.


Warto zapamiętać

Inspektor kontroli skarbowej prowadzi czynności kontrolne mające podstawowe znaczenie w postępowaniu kontrolnym. To inspektor decyduje, jakie czynności i w jakim zakresie należy prowadzić, aby zebrany materiał dowodowy służył załatwieniu sprawy w postępowaniu.


Przed inspektorem nie ma ucieczki

Organy kontroli skarbowej mają nieco ułatwione zadanie. Okazuje się bowiem, że organy administracji rządowej i samorządowej oraz inne państwowe, gminne, powiatowe i wojewódzkie jednostki organizacyjne są obowiązane współdziałać, nieodpłatnie udostępniać informacje oraz udzielać pomocy organom kontroli skarbowej oraz inspektorom i pracownikom przy wykonywaniu zadań określonych w ustawie. Mało tego, organy kontroli skarbowej są uprawnione do korzystania z informacji gromadzonych przez organy celne i podatkowe, w tym również z danych w formie zapisu informatycznego. Jest tu jednak małe zastrzeżenie. Korzystanie z tych informacji jest możliwe, ale z zachowaniem zasad określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych. Żeby jednak nie było tak miło, organy kontroli skarbowej nie tylko korzystają z uprzejmości innych organów. Same też są zobowiązane, m.in. do współpracy z szefem Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań ustawowych. Sposób i tryb współdziałania organów kontroli skarbowej oraz inspektorów i pracowników z innymi organami i jednostkami określony został w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 25 czerwca 2002 r. (Dz.U. nr 96, poz. 844), a wszystko to w celu zapewnienia skuteczności kontroli skarbowej.

Współdziałanie organów, inspektorów i pracowników kontroli skarbowej polega w szczególności na:


uzyskiwaniu od jednostek współdziałających informacji o podejrzeniu lub zagrożeniu naruszenia przepisów prawa, których przedmiotem jest zapewnienie realizacji interesów i praw majątkowych Skarbu Państwa oraz skuteczności wykonywania zobowiązań podatkowych i innych należności stanowiących dochód budżetu państwa lub państwowych funduszy celowych, jak również zgodności z prawem gospodarowania mieniem innych państwowych osób prawnych, przeciwdziałanie i zwalczanie naruszeń prawa obowiązującego w zakresie obrotu towarowego z zagranicą i obrotu towarami przywożonymi z zagranicy oraz zapobieganie i ujawnianie przestępstw, o których mowa w art. 228-231 kodeksu karnego, popełnianych przez osoby zatrudnione lub pełniące służbę w jednostkach organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych,

uzyskiwaniu od jednostek współdziałających informacji o osobach i przedsiębiorcach, w stosunku do których podjęte zostały działania przez organy, inspektorów i pracowników kontroli skarbowej, w tym przez otrzymywanie odpisów lub wypisów z prowadzonych rejestrów, a także kopii dokumentów dotyczących takich osób, z wyjątkiem informacji o osobach, uzyskanych w toku czynności operacyjno-rozpoznawczych przez organy uprawnione do ich dokonywania, a których pozyskiwanie przez organy, inspektorów i pracowników kontroli skarbowej jest możliwe na podstawie odrębnych przepisów,

koordynacji działań organów, inspektorów i pracowników kontroli skarbowej i jednostek współdziałających w trakcie kontroli w sprawach związanych z naruszeniem przepisów, o których mowa w punkcie pierwszym, oraz wzajemnym przekazywaniu informacji w tym zakresie.

Inspektorzy bądź pracownicy kontroli skarbowej mogą korzystać z pomocy jednostek współdziałających, w szczególności polegającej na udostępnianiu pomieszczeń biurowych i składowych, środków łączności, środków transportu oraz sprzętu biurowego, zwłaszcza informatycznego. Ponadto inspektor bądź pracownik kontroli skarbowej może żądać udzielenia pomocy – jeżeli wymagają tego szczególne potrzeby w związku z wykonywaniem zadań kontroli skarbowej, a których wykonanie nie jest możliwe bez udzielenia tej pomocy przez jednostki współdziałające.

Bardzo istotne jest jedno zastrzeżenie. Otóż podjęcie określonych czynności nie może w żadnym razie zakłócać prawidłowego wykonywania zadań jednostek współdziałających, wynikających z odrębnych przepisów. Jeśli okaże się, że jednostka współdziałająca nie może wykonać czynności w zakresie współdziałania lub udzielenia pomocy, w tym także technicznej, niezwłocznie zawiadamia organ, inspektora bądź pracownika kontroli skarbowej o przyczynach niepodjęcia tych czynności. Nie można też zapominać o tym, że współdziałanie odbywa się ze szczególnym uwzględnieniem zasad ochrony danych osobowych, informacji niejawnych, tajemnicy skarbowej oraz tajemnicy przedsiębiorstwa. Organy kontroli skarbowej współpracują i współdziałają również z innymi organami i instytucjami państwowymi oraz zagranicznymi, w tym z organami odpowiedzialnymi za ochronę interesów finansowych Unii Europejskiej, a także z organizacjami międzynarodowymi w zakresie niezbędnym dla realizacji zadań ustawowych.

Kolejnym, dosyć szczególnym uprawnieniem organów kontroli skarbowej jest możliwość zbierania i wykorzystywania – w celu realizacji ustawowych zadań – informacji (w tym także danych osobowych) oraz przetwarzania ich w rozumieniu przepisów o ochronie danych osobowych, także bez wiedzy i zgody osoby, której dane te dotyczą. Administrator danych jest obowiązany udostępnić dane osobowe na podstawie imiennego upoważnienia organu kontroli skarbowej, okazanego przez inspektora lub pracownika wraz z legitymacją służbową. Informacja o udostępnieniu tych danych podlega ochronie zgodnie z przepisami o ochronie informacji niejawnych. Jak widać, przed inspektorem nie ma ucieczki.


Organy kontroli skarbowej

Organem kontroli skarbowej nie jest, jak mogłoby się wydawać, inspektor. Jego rola (niebagatelna zresztą) sprowadza się do kierowania i przeprowadzania czynności kontrolnych osobiście lub zlecania ich upoważnionym pracownikom.

Organami kontroli są natomiast minister właściwy do spraw finansów publicznych jako naczelny organ kontroli skarbowej, generalny inspektor kontroli skarbowej jako organ wyższego stopnia nad dyrektorami urzędów kontroli skarbowej oraz dyrektor urzędu kontroli skarbowej.

Tak jak w innych przypadkach, tak i tu, organ kontroli skarbowej może zostać wyłączony od udziału w kontroli, jeśli zaistnieje jedna z wymienionych niżej przyczyn. W takim przypadku następuje wyłączenie i to już z chwilą zaistnienia danej okoliczności, bez konieczności podejmowania w tym zakresie rozstrzygnięcia.

Wspomniane przyczyny dotyczą sytuacji, kiedy organ kontroli skarbowej:


jest kontrolowanym,

pozostaje z kontrolowanym w takim stosunku prawnym, że ustalenia kontrolne mogą mieć wpływ na jego prawa lub obowiązki,

brał udział w wydaniu zaskarżonej decyzji.

Organ podlega wyłączeniu także wtedy, gdy kontrolowanym jest osoba pozostająca nad nim w stosunku nadrzędności służbowej albo jest to jego małżonek, wstępny, zstępny lub powinowaty pierwszego stopnia, a także wtedy, gdy kontrolowanym jest osoba związana z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli. Przyczynę wyłączenia może też stanowić wszczęcie przeciwko organowi postępowania służbowego, dyscyplinarnego lub karnego w związku z okolicznościami zaistniałymi w danej sprawie.

Głównym skutkiem wyłączenia organu kontroli skarbowej jest zatem nic innego jak brak możliwości przeprowadzenia kontroli w sprawie, z którą związana jest przyczyna wyłączenia. Oznacza to, że jeśli organ postanowi skontrolować prawidłowość obliczania i wpłacania VAT i okaże się, że kontrolowanym będzie osoba, która wynajmuje od niego pomieszczenia, w których prowadzi działalność gospodarczą, okoliczność ta będzie stanowiła przyczynę wyłączenia od udziału w kontroli. Jest bowiem wysoce prawdopodobne, że w takim przypadku wynik kontroli nie byłby do końca obiektywny, a na to przecież nie można pozwolić.

Wyłączenie może nastąpić również na wniosek albo z urzędu, jeśli oczywiście zostanie uprawdopodobnione, że zaszła jedna ze wspomnianych wcześniej przyczyn.

Wyłączenia dokonuje wówczas bezpośredni przełożony. Warto też zaznaczyć, że wyłączeniu z tych samych przyczyn podlega również inspektor kontroli skarbowej, mimo że nie jest on organem tejże kontroli.


Z ORZECZNICTWA NSA

Będąc powołanym do kontroli rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania, organ kontroli skarbowej jest tym samym uprawniony do kontroli prawidłowości kwalifikowania ponoszonych przez podatnika wydatków do kosztów uzyskania przychodu zarówno przez pryzmat samego ich wpływu na osiągnięcie przychodu (art. 22 ust. 1 ustawy podatkowej), jak i wyłączeń, o których mowa w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wyrok NSA w Szczecinie z 9 maja 2001 r., SA/Sz 171/00; niepublikowany


Jednym z organów kontroli skarbowej jest dyrektor urzędu kontroli, który kieruje pracą urzędu organizując jego pracę, ustalając plan kontroli, upoważniając inspektorów i pracowników do przeprowadzania czynności kontrolnych. Inspektorzy prowadzą czynności kontrolne według terytorialnego zasięgu działania urzędów kontroli skarbowej, w których są zatrudnieni. Niektórzy z nich mogą jednak prowadzić czynności kontrolne na całym terenie kraju. Dotyczy to jednak tylko tych inspektorów, którzy pracują w urzędzie obsługującym ministra finansów, oraz tych, którzy zostali upoważnieni przez generalnego inspektora kontroli skarbowej do przeprowadzenia czynności kontrolnych poza obszarem terytorialnego zasięgu działania tego urzędu.

Żródło:Gazeta Prawna Nr 86 (942) poniedziałek 05 maja 2003 r.


Komentarze

Wyświetlanie Sortowanie
Tylko zalogowani użytkownicy mogą komentować. Zarejestruj lub zaloguj się [3]
Links
  [1] http://bhpekspert.pl/index.php?name=News&file=article&sid=610
  [2] http://bhpekspert.pl/index.php?name=News&catid=&topic=76
  [3] http://bhpekspert.pl/user.php