KONWENCJA Nr 159 MIĘDZYNARODOWEJ ORGANIZACJI PRACY dotycząca rehabilitacji zawodowej i zatrudnienia osób niepełnosprawnych, przyjęta w Genewie dnia 20 czerwca 1983 r. (Dz. U. z dnia 18 marca 2005 r.) Dziennik Ustaw z 2005 r. Nr 43 poz. 412 Dziennik Ustaw z 2005 r. Nr 43 poz. 412
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI I PRACY1) z dnia 10 października 2005 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy2) (Dz. U. z dnia 28 października 2005 r.)
NOWE PRZEPISY
: Akty prawne - przepisy wprowadzone w 2004 roku.
Ustawy
Dz.U. 2004 nr 240 poz. 2407 (obowiązuje od dnia : 2004-11-23)
Ustawa z dnia 8 października 2004 r. o zmianie ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego oraz o zmianie niektórych innych ustaw
artykułów
: Ochrona zdrowia pracowników to dobry biznes
Ochrona zdrowia pracowników to dobry biznes
Rozmowa z Gerdem Albrachtem, koordynatorem programu „Safe Work” Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP),starszym specjalistą w dziedzinie bezpieczeństwa i zdrowia zawodowego
ROZPORZĄDZENIE
RADY MINISTRÓW
z dnia 2 listopada 2004 r.
zmieniające rozporządzenie w sprawie służby bezpieczeństwa i higieny pracy1)
(Dz. U. Nr 246, poz. 2468)
NOWE PRZEPISY
: DYREKTYWA KOMISJI 2000/39/WE z dnia 8 czerwca 2000 r.
DYREKTYWA KOMISJI 2000/39/WE
z dnia 8 czerwca 2000 r.
ustanawiająca pierwszą listę indykatywnych wartości granicznych narażenia na czynniki zewnętrzne podczas pracy - w związku z wykonaniem dyrektywy Rady 98/24/EWG w sprawie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników przed ryzykiem związanym z czynnikami chemicznymi w miejscu pracy(Tekst mający znaczenie dla EOG)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 98/24/WE z 7 dnia kwietnia 1998 r. w sprawie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników przed ryzykiem związanym ze środkami chemicznymi w miejscu pracy1, a w szczególności jego art. 3 ust. 2,
uwzględniając opinię Komitetu Doradczego ds. bezpieczeństwa, higieny i ochrony zdrowia w miejscu pracy,
a także mając na uwadze, co następuje:
1) na mocy dyrektywy 98/24/WE Komisja ma zaproponować cele europejskie w formie wskaźnikowych wartości granicznych ryzyka zawodowego w celu zabezpieczenia pracowników przed ryzykiem chemicznym, które zostaną ustalone na szczeblu Wspólnoty.
2) Komisja, wypełniając to zadanie, korzysta z pomocy Komitetu Naukowego ds. limitów ryzyka zawodowego (SCOEL) dla czynników chemicznych, ustanowionego przez decyzję Komisji 95/320/WE2.
3) Dla dowolnego czynnika chemicznego, dla którego ustanowiono na szczeblu Wspólnoty wskaźnikowe wartości graniczne ryzyka zawodowego, Państwa Członkowskie, uwzględniając wartość graniczną ustaloną dla Wspólnoty, są zobowiązane do ustalenia krajowej wartości granicznej ryzyka zawodowego, określającej jego charakter zgodnie z krajowymi przepisami i praktyką.
4) Wskaźnikowe wartości graniczne ryzyka zawodowego powinny być traktowane jako ważna część całościowego podejścia mającego na celu zabezpieczenie zdrowia pracowników w miejscu pracy przed zagrożeniami wynikającymi ze stosowania niebezpiecznych związków chemicznych.
5) Pierwszy i drugi wykaz wskaźnikowych wartości granicznych ryzyka zawodowego został ustanowiony w dyrektywie Komisji 91/322/EWG3 oraz 96/94/WE4 w ramach postanowień dyrektywy Rady 80/1107/EWG z dnia 27 listopada 1980 r. w sprawie zabezpieczenia pracowników przed zagrożeniami związanymi z kontaktem z czynnikami chemicznymi, fizycznymi oraz biologicznymi w pracy5.
6) Dyrektywa 80/1107/EWG traci moc począwszy od dnia 5 maja 2001 r. zgodnie z dyrektywą 98/24/WE.
7) Właściwe jest ponowne ustanowienie, w ramach dyrektywy 98/24/WE, wskaźnikowych wartości granicznych ryzyka zawodowego ustanowionych przez dyrektywy 91/322/EWG oraz 96/94/WE w ramach dyrektywy 80/1107/EWG.
8) Wykaz w Załączniku zawiera substancje wymienione w Załączniku do dyrektywy 96/94/WE i obejmuje inne czynniki, dla których SCOEL zarekomendował wskaźnikowe wartości graniczne ryzyka zawodowego, po ocenie najnowszych danych naukowych dotyczących wpływu czynników zawodowych na stan zdrowia, uwzględniając dostępność technik pomiarowych. Mając na uwadze wymienione wcześniej przyczyny oraz dla celów przejrzystości, dyrektywa 96/94/WE powinna zostać przeredagowana.
9) Konieczne jest ustalenie wartości granicznych krótkotrwałego ryzyka zawodowego dla niektórych substancji, przy uwzględnieniu skutków ich krótkotrwałego działania.
10) W stosunku do niektórych czynników należy także wziąć pod uwagę możliwość ich penetracji przez skórę, aby zapewnić możliwie najlepsze zabezpieczenie.
11) Niniejsza dyrektywa stanowi praktyczny krok naprzód w kierunku osiągnięcia społecznego wymiaru rynku wewnętrznego.
12) Środki ustalone przez niniejszą dyrektywę są zgodne z opinią Komitetu powołanego na mocy art. 17 dyrektywy Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy6,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
NOWE PRZEPISY
: DYREKTYWA RADY 98/24/WE Ochrona przed środkami chemicznymi
DYREKTYWA RADY 98/24/WE
z dnia 7 kwietnia 1998 r.
w sprawie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników przed ryzykiem związanym ze środkami chemicznymi w miejscu pracy (czternasta dyrektywa szczegółowa w rozumieniu art. 16 ust. 1 dyrektywy 89/931/EWG)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności zaś jego art. 118a,
uwzględniając wniosek Komisji1, przedłożony po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. bezpieczeństwa, higieny i ochrony zdrowia w miejscu pracy,
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego2,
działając zgodnie z procedurą ustanowiona w art. 189c Traktatu3,
a także mając na uwadze, co następuje:
NOWE PRZEPISY
: Dyrektywa (89/391/EWG) Poprawa bezpieczeństwa i zdrowia pracowników
DYREKTYWA RADY
z dnia 12 czerwca 1989 r.
w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy
(89/391/EWG)
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 118A,
uwzględniając wniosek Komisji1, wypracowany po konsultacji z Komitetem Doradczym ds., bezpieczeństwa, higieny i ochrony zdrowia w miejscu pracy,
we współpracy z Parlamentem Europejskim2,
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego3,
a także mając na uwadze, co następuje:
art. 118a Traktatu EWG zakłada, że Rada powinna przyjąć, w drodze dyrektyw, minimalne wymagania dla wprowadzenia ulepszeń, w szczególności dotyczących miejsca pracy, celem zagwarantowania większego stopnia ochrony bezpieczeństwa i zdrowia pracowników;
dyrektywa ta nie zezwala na zmniejszenie osiągniętego już stopnia ochrony w poszczególnych Państwach Członkowskich; Państwa Członkowskie uzgodniły, na warunkach określonych w Traktacie,
wprowadzenie ulepszeń w tym zakresie
i ujednolicenie warunków przy zachowaniu wprowadzonych już ulepszeń;
pracownicy mogą być narażeni na wpływ niebezpiecznych czynników środowiskowych w miejscu pracy podczas wykonywania zadań związanych z ich pracą;
zgodnie z art. 118a Traktatu EWG, dyrektywy tego rodzaju nie powinny powodować administracyjnych, finansowych i prawnych ograniczeń, które stanowiłyby czynnik uniemożliwiający tworzenie i rozwój małych i średnich przedsiębiorstw;
Komunikat Komisji dotyczący bezpieczeństwa, higieny i ochrony zdrowia w pracy4 określa przyjęcie dyrektyw mającej zagwarantować bezpieczeństwo i zdrowie pracowników;
Rada, w swojej uchwale z dnia 21 grudnia 1987 r. w sprawie bezpieczeństwa, higieny i ochrony zdrowia w miejscu pracy5, wzięła pod uwagę zamiar Komisji opracowania dla Rady w najbliższej przyszłości dyrektywy dotyczącej organizacji bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników w miejscu pracy;
Parlament Europejski przyjął w lutym 1988 r. cztery uchwały w wyniku debaty o ochronie rynku krajowego i pracowników; uchwały te wyznaczają również Komisji zadanie opracowania dyrektywy ramowej, która stanowiłaby podstawę dla przyszłych bardziej szczegółowych dyrektyw, biorących pod uwagę cały zakres zagrożeń łączących się z zagadnieniami bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy;
Państwa Członkowskie mają za zadanie wypracowanie ulepszeń w zakresie bezpieczeństwa i zdrowia pracowników na swoim terytorium; środki ochronne w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników w miejscu pracy umożliwiają, w określonych okolicznościach, zachowanie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia innych osób znajdujących się w pobliżu;
systemy prawne Państw Członkowskich z zakresu bezpieczeństwa i zdrowia w miejscu pracy różnią się w sposób znaczny i wymagają udoskonaleń; również przepisy krajowe w tym zakresie, zawierające bardzo często określone specyfikacje techniczne i/lub swoiste normy, mogą powodować różne stopnie ochrony bezpieczeństwa i zdrowia, wywołując zjawisko współzawodnictwa kosztem zagadnień bezpieczeństwa i zdrowia;
zagrożenie wypadkami przy pracy oraz chorobami zawodowymi jest ciągle zbyt wysokie; środki zapobiegawcze powinny być wprowadzone lub też udoskonalone bezzwłocznie celem zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników i uzyskania wyższego poziomu ochrony;
celem zapewnienia lepszej ochrony, pracownicy i/lub ich przedstawiciele powinni być informowani o zagrożeniach odnoszących się do ich bezpieczeństwa i zdrowia oraz o przedsięwzięciach wymaganych celem zmniejszenia lub wyeliminowania tych zagrożeń; powinni oni uczestniczyć w planowanych przedsięwzięciach, za pomocą odpowiednio wyważonych działań i zgodnie z prawodawstwem krajowym i/lub przyjętymi procedurami;
konieczna jest wymiana informacji, nawiązanie dialogu i wzięcie udziału w przedsięwzięciach z zakresu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pomiędzy pracodawcami i pracownikami i/lub ich przedstawicielami za pomocą odpowiednich procedur i środków, zgodnie z przepisami krajowymi i/lub przyjętymi procedurami;
ulepszenia w zakresie bezpieczeństwa, higieny i ochrony zdrowia w miejscu pracy są celem, który nie powinien ograniczać się do rozważań ściśle ekonomicznych;
pracodawcy obowiązani są zasięgać informacji o najnowszych osiągnięciach technicznych i naukowych odnoszących się do projektowania miejsc pracy, istniejących zagrożeń przy realizacji przedsięwzięć i do informowania przedstawicieli pracowników o przysługujących im prawach w myśl niniejszej dyrektywy, celem zagwarantowania odpowiedniej ochrony zdrowia i bezpieczeństwa pracowników;
przepisy niniejszej dyrektywy mają zastosowanie i nie zmieniają istniejących i przyszłych przepisów obowiązujących Wspólnotę Europejską odnośnie do wszystkich zagrożeń, w szczególności zagrożeń wynikających z zastosowania, przy wykonywaniu zadań produkcyjnych, czynników chemicznych, fizycznych i biologicznych określonych przez dyrektywę 80/1107/EWG6, ostatnio zmienioną dyrektywą 88/642/EWG7;
zgodnie z decyzją 74/325/EWG8, Komitet Doradczy ds. bezpieczeństwa, higieny i ochrony zdrowia w miejscu pracy konsultuje się z Komisją, której zadaniem jest wypracowanie wniosków w tym zakresie;
konieczne jest ustalenie składu Komitetu, do którego wejdą członkowie nominowani przez Państwa Członkowskie, którego zadaniem będzie pomoc Komisji w pracach nad przyjęciem szczegółowych dyrektyw przewidzianych w niniejszej dyrektywie,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ.
SEKCJA 1
PRZEPISY OGÓLNE
Artykuł 1
Cel
1. Celem niniejszej dyrektywy jest wprowadzenie w życie środków wzmacniających ochronę bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w pracy.
2. W tym zakresie zawiera ona ogólne zasady dotyczące ochrony przed zagrożeniami zawodowymi i ochrony w zakresie ochrony bezpieczeństwa i zdrowia, eliminacji zagrożeń i czynników sprzyjających powstawaniu wypadków, informowania, konsultacji, wyważonego udziału, zgodnie z prawodawstwem krajowym i/lub przyjętymi procedurami oraz szkolenia pracowników i ich przedstawicieli, jak również zawiera ona ogólne wytyczne odnoszące się do wprowadzenia w życie wymienionych zasad.
3. Niniejsza dyrektywa nie zmienia istniejących lub przyszłych przepisów krajowych i wspólnotowych, które byłyby bardziej korzystne dla ochrony bezpieczeństwa i zdrowia pracowników miejscu pracy.
Artykuł 2
Zakres
1. Niniejsza dyrektywa będzie miała zastosowanie we wszystkich sektorach działalności, zarówno w sektorze publicznym, jak i prywatnym (przemysłowym, rolniczym, handlowym, administracyjnym, usług, szkolnictwa, oświaty i kultury, działalności rozrywkowej, itp.)
2. Niniejsza dyrektywa nie będzie miała zastosowania tam, gdzie istniałaby sprzeczność interesów - w odniesieniu do specyficznej działalności publicznej i społecznej, takich jak siły zbrojne czy policja lub też w odniesieniu do określonych dziedzin działalności w zakresie usług związanych z ochroną cywilną.
W powyższych wypadkach bezpieczeństwo i higiena pracy pracowników powinna być zapewniona w sposób możliwie jak najszerszy, z uwzględnieniem zasad i celów niniejszej dyrektywy.
Artykuł 3
Definicje
Do celów niniejszej dyrektywy wymienione poniżej terminy będą miały następujące znaczenie:
a) pracownik: każda osoba zatrudniona przez pracodawcę, włącznie z osobami prowadzącymi szkolenie i praktyki, wyłączając pomoce domowe;
b) pracodawca: każda osoba prawna lub osoba fizyczna, znajdująca się w stosunku zatrudnienia z pracownikiem i ponosząca odpowiedzialność za całość prowadzonych przedsięwzięć w przedsiębiorstwie;
c) przedstawiciele pracownika o określonej odpowiedzialności za bezpieczeństwo i higienę pracy pracowników: osoba wyznaczona, wybrana lub desygnowana, zgodnie z prawodawstwem krajowym i przyjętymi procedurami, celem reprezentowania pracowników przy rozwiązywaniu problemów wynikających z zakresu ochrony bezpieczeństwa i higieny pracy pracowników podczas wykonywania ich czynności zawodowych;
d) zapobieganie: wszystkie czynności lub środki podejmowane lub planowane na każdym etapie działalności zawodowej w przedsiębiorstwie, zapobiegające lub zmniejszające możliwość wypadków przy pracy.
Artykuł 4
1. Państwa Członkowskie powinny podjąć niezbędne kroki celem zapewnienia przestrzegania przepisów prawnych, koniecznych do wprowadzenia w życie niniejszej dyrektywy w stosunku do pracodawców, pracowników i przedstawicieli pracowników.
2. Państwa Członkowskie powinny w szczególności zapewnić odpowiednie środki kontroli i nadzoru.
SEKCJA II
OBOWIĄZKI PRACODAWCÓW
Artykuł 5
Przepisy ogólne
1. Pracodawca ponosi odpowiedzialność w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy pracownikom w każdym aspekcie odnoszącym się do ich pracy.
2. Jeśli, zgodnie z art. 7 ust. 3, pracodawca nominuje kompetentne osoby, nie zwalnia go to od odpowiedzialności w tym zakresie.
3. Zobowiązania pracowników w zakresie bezpieczeństwa i zdrowia w pracy nie powinny wpływać na zasady odpowiedzialności pracodawcy.
4. Niniejsza dyrektywa nie ogranicza zdolności Państw Członkowskich do wykluczenia lub ograniczenia odpowiedzialności pracodawcy wszędzie tam, gdzie zaistnieją nadzwyczajne lub nieprzewidzialne okoliczności, będące poza kontrolą pracodawcy lub też w wypadku wyjątkowych okoliczności, których konsekwencji nie można było uniknąć, pomimo stosowania wszystkich środków ostrożności.
Państw Członkowskich nie muszą wykorzystać możliwości wymienionej w pierwszym akapicie.
Wzrost produkcji stali oznacza większe zanieczyszczenie powietrza
W I połowie tego roku dawna Huta im. Tadeusza Sendzimira wyemitowała do atmosfery o ponad 170 ton pyłu więcej niż w analogicznym okresie roku ubiegłego. Wyższa emisja zanieczyszczeń tłumaczona jest wzrostem produkcji stali.
Autor : prawo _DNIA 22-09-2004 - 02:48 | 6411 raz(y) oglądano.
NOWE PRZEPISY
: NOWE ROZPORZĄDZENIE Szkolenia bhp OBOWIĄZUJE OD 1.07.2005id961id962
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI I PRACY 1)
z dnia 27 lipca 2004 r.
w sprawie szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy 2)
(Dz. U. Nr 180, poz. 1860)
OBOWIĄZUJE od 1.07.2005
Autor : Prawo _DNIA 21-09-2004 - 10:30 | 4593 raz(y) oglądano.
artykułów
: Urlop.Kiedy udzielić zgodnie z prawem.id961
Stosunki pracownicze. ZalegŁe urlopy
Urlopu wypoczynkowego niewykorzystanego w roku kalendarzowym, w którym pracownik nabył do niego prawo, należy udzielić najpóźniej do końca pierwszego kwartału następnego roku. Niedotrzymanie tego terminu może stanowić wykroczenie przeciwko prawom pracownika.Pracownik nie może rozpocząć zaległego urlopu na własną rękę.
Autor : prawo _DNIA 20-09-2004 - 00:08 | 9973 raz(y) oglądano.
artykułów
: ZUS-Ubezpieczenia społeczne pracowników id960
UBEZPIECZENIE PRACOWNIKÓW
Pracownik na podstawie umowy o pracę jest obowiązkowo objęty wszystkimi rodzajami ubezpieczeń społecznych, czyli emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowych, a także ubezpieczeniem zdrowotnym, nawet jeśli ma już ustalone prawo do emerytury lub renty, jest uczniem lub studentem, lub też obok stosunku pracy ma jeszcze inne tytuły do ubezpieczenia.
Autor : prawo _DNIA 19-09-2004 - 23:36 | 8949 raz(y) oglądano.
artykułów
: ZUS-Ubezpieczenie zleceniobiorców i menedżerów
Ubezpieczenie zleceniobiorców i menedżerów
Na zleceniu jak w pracy
Osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia (lub innej umowy o świadczenie usług, do której zastosowanie mają przepisy dotyczące umowy zlecenia) podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i zdrowotnemu od dnia wskazanego w umowie jako data rozpoczęcia do jej zakończenia.
odprawy pieniężne przysługujące w związku z przejściem na emeryturę lub rentę,
odprawy, odszkodowania i rekompensaty wypłacane w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy, w tym z tytułu: wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy z przyczyn leżących po stronie zakładu pracy, nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę lub jej rozwiązania bez wypowiedzenia, skrócenia okresu jej wypowiedzenia oraz niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy,
Autor : prawo _DNIA 19-09-2004 - 22:55 | 9903 raz(y) oglądano.
NOWE PRZEPISY
: ZUS Ubezpieczenia wykonujących zlecenie u innego pracodawcy
UBEZPIECZENIE DORABIAJĄCEGO DOBROWOLNE.
Dla dorabiających na zleceniu pracowników zatrudnionych u innego niż zleceniodawca pracodawcy ubezpieczenia społeczne ze zlecenia są dobrowolne, jeżeli ich przychód ze stosunku pracy w przeliczeniu na okres miesiąca wynosi co najmniej minimalne wynagrodzenie. Z innego tytułu obowiązkowa jest wówczas tylko składka zdrowotna.
Ubezpieczenie emerytalne, ubezpieczenia rentowe, ubezpieczenie w razie choroby i macierzyństwa (chorobowe), ubezpieczenie z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (wypadkowe).
Projekt ustawy o informacji i konsultacji z pracownikami, który wprowadzić ma w marcu 2005 r. do polskich firm rady zakładowe, istotnie ogranicza swobodę pracodawców – uważa Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych.
Inspektor pracy ma prawo przeprowadzić kontrolę o każdej porze dnia i nocy i bez uprzedzenia – we wszystkich podmiotach, na rzecz których świadczona jest praca przez osoby fizyczne. Inspektor pracy ma wiele uprawnień, jednak nie wolno mu rozpocząć czynności kontrolnych, jeżeli akurat w danej firmie trwa inna kontrola.
Autor : prawo _DNIA 21-08-2004 - 08:09 | 3287 raz(y) oglądano.
NOWE PRZEPISY
: Będzie podwyżka Składek na ubezpieczenie społeczne dla przedsiębiorców
Rząd nie przestawi żadnych zmian do złożonego w Sejmie projektu ustawy, który zakłada wzrost składek na ubezpieczenie społeczne dla prowadzących własną firmę - powiedział wczoraj "Rz" Krzysztof Pater, minister polityki społecznej. Przedsiębiorcy liczyli na to, gdyż uważają, że proponowane rozwiązania spowodują dla nich poważne problemy finansowe.
Art. 207. [Odpowiedzialność za stan bhp] § 1. Pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy.
§ 2. Pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników poprzez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. W szczególności pracodawca jest obowiązany:
1) organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy,
artykułów
: DZIAŁ DZIESIĄTY Bezpieczeństwo i higiena pracy
1. Prawo do bezpiecznych warunków pracy zostało w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r. zagwarantowane każdemu, kto wykonuje pracę, bez względu na podstawę prawną jej świadczenia. W myśl art. 66 ust. 1 Konstytucji, każdy ma prawo do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, zaś sposób realizacji tego prawa oraz obowiązki pracodawcy określa ustawa. W konsekwencji, ochroną konstytucyjną objęci są nie tylko pracownicy, ale każdy obywatel świadczący pracę, na jakiejś podstawie prawnej. Z przepisem tym zharmonizowane są wcześniej dokonane zmiany w Kodeksie pracy, mianowicie w art. 304-3044, które przewidują stosowanie przepisów bhp także do osób wykonujących pracę, na innej podstawie niż stosunek pracy.
artykułów
: Kodeks pracy Dział X Orzecznictwo od Art.230 do Art.237/11
Art. 230. § 1. W razie stwierdzenia u pracownika objawów wskazujących na powstawanie choroby zawodowej, pracodawca jest obowiązany, na podstawie orzeczenia lekarskiego, w terminie i na czas określony w tym orzeczeniu, przenieść pracownika do innej pracy nie narażającej go na działanie czynnika, który wywołał te objawy.
§ 2. Jeżeli przeniesienie do innej pracy powoduje obniżenie wynagrodzenia, pracownikowi przysługuje dodatek wyrównawczy przez okres nie przekraczający 6 miesięcy.
230 - 1
Przeniesienie pracownika do innej pracy w trybie art. 230 K.p. należy traktować jako polecenie, którego odmowa wykonania może być uznana za ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych (art. 52 § 1 pkt 1 K.p.).
Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 1 grudnia 1999 r., sygn. I PKN 425/99. Monitor Prawniczy 2000 Nr 3, s. 135.
2) pracownicy młodociani przenoszeni na inne stanowiska pracy i inni pracownicy przenoszeni na stanowiska pracy, na których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe.
Badaniom wstępnym nie podlegają jednak osoby przyjmowane ponownie do pracy u danego pracodawcy na to samo stanowisko lub na stanowisko o takich samych warunkach pracy, na podstawie kolejnej umowy o pracę zawartej bezpośrednio po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniej umowy o pracę z tym pracodawcą.
§ 2. Pracownik podlega okresowym badaniom lekarskim. W przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega ponadto kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku.
§ 3. Okresowe i kontrolne badania lekarskie przeprowadza się w miarę możliwości w godzinach pracy. Za czas niewykonywania pracy w związku z przeprowadzanymi badaniami pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia, a w razie przejazdu na te badania do innej miejscowości przysługują mu należności na pokrycie kosztów przejazdu według zasad obowiązujących przy podróżach służbowych.
§ 4. Pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku.
§ 5. Pracodawca zatrudniający pracowników w warunkach narażenia na działanie substancji i czynników rakotwórczych lub pyłów zwłókniających jest obowiązany zapewnić tym pracownikom okresowe badania lekarskie także:
1) po zaprzestaniu pracy w kontakcie z tymi substancjami, czynnikami lub pyłami,
2) po rozwiązaniu stosunku pracy, jeżeli zainteresowana osoba zgłosi wniosek o objęcie takimi badaniami.
§ 6. Badania, o których mowa w § 1, 2 i 5, są przeprowadzane na koszt pracodawcy. Pracodawca ponosi ponadto inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy.
§ 7. Pracodawca jest obowiązany przechowywać orzeczenia wydane na podstawie badań lekarskich, o których mowa w § 1, 2 i 5.
§ 8. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z Ministrem Pracy i Polityki Socjalnej określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb i zakres badań lekarskich, o których mowa w § 1, 2 i 5, oraz częstotliwość badań okresowych, a także sposób dokumentowania i kontroli badań lekarskich,
2) tryb wydawania i przechowywania orzeczeń lekarskich do celów przewidzianych w Kodeksie pracy i w przepisach wydanych na jego podstawie,
3) zakres profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której mowa w § 6 zdanie drugie,
4) dodatkowe wymagania kwalifikacyjne, jakie powinni spełniać lekarze przeprowadzający badania, o których mowa w § 1, 2 i 5, oraz sprawujący profilaktyczną opiekę zdrowotną, o której mowa w § 6 zdanie drugie.
Art. 207. § 1. Pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy.
§ 2. Pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników poprzez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. W szczególności pracodawca jest obowiązany:
1) organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy,
2) zapewniać przestrzeganie w zakładzie pracy przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, wydawać polecenia usunięcia uchybień w tym zakresie oraz kontrolować wykonanie tych poleceń,
3) zapewniać wykonanie nakazów, wystąpień, decyzji i zarządzeń wydawanych przez organy nadzoru nad warunkami pracy,
4) zapewniać wykonanie zaleceń społecznego inspektora pracy.
§ 3. Pracodawca oraz osoba kierująca pracownikami są obowiązani znać, w zakresie niezbędnym do wykonywania ciążących na nich obowiązków, przepisy o ochronie pracy, w tym przepisy oraz zasady bezpieczeństwa i higieny pracy.
artykułów
: Związkowcy z ISPAT Polska Stal zaniepokojeni
Nie ma porozumienia między zarządem Ispat Polska Stal S.A. a stroną społeczną w sprawie rezygnacji z planów obniżania kosztów spółek kooperujących. Dojść do niego nie mogło, gdyż rozmowy odbywały się w składzie "zastępczym".
Pracownice wielu firm boją się ujawnić, że są w ciąży
Liczba ludności w Polsce maleje. Nie jest to efekt emigracji na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat, lecz coraz mniejszej liczby narodzin. Czy to możliwe, że w przyszłości będziemy do siebie zapraszać młodych ludzi z innych krajów, oferując im dogodne warunki, by tylko zechcieli się u nas osiedlić, pracować i, jako polscy obywatele, powiększać własne rodziny?
Jazda pod prąd, szaleńcze wyczyny na osiedlowych uliczkach i wyścigi z prędkością dwustu kilometrów na godzinę w centrum miasta, to codzienność. Są ofiary śmiertelne!
Podyplomowe Studia BHP zajęcia z 21 grudnia2014cz.2
Zajęcia z 21 grudnia 2014
Możesz studia rozpocząć
od teraz. Szybko z Tobą
nadrobimy
zaległości.
Dzwoń 501-700-846
Studia Podyplomowe BHP w Warszawie
Teraz możesz się jeszcze dopisać na Podyplomowe Studia BHP w Warszawie kończymy w kwietniu 2015 w Hotelu 112 Górczewska 212 / dawna TINA /
Szybko nadrobimy z Tobą zaległości.
dzwoń 501-700-846
To jest pierwszy test zarejestrowania naszych zajęć w sieci.
Tym sposobem każda osoba w necie będzie mogła uczestniczyć w zajęciach bez względu na miejsce swojego pobytu. Osoby które nie były obecne 7 grudnia 2014 miały możliwość oglądania przekazu na żywo a teraz mają wgląd w nagranie.
Następne nasze zajęcia mamy w niedzielę 14 grudnia 2014 i będziemy przekazywać je w całości od początku zajęć.
Dzięki tej formie przekazu możesz słuchać naszych zajęć w samochodzie i oglądać leżąc w łóżeczku.
Temat następnych zajęć : Wypadki przy pracy
ZAPRASZAM
wszystkich a osobom zainteresowanym dam linka do transmisji online na żywo.
Nagranie to jest na razie technicznym Testem i ma wiele niedoskonałości, w przyszłych transmisjach będziemy dążyć do ciągłej doskonałości.
Pytania w trakcie zajęć online można będzie zadawać dzwoniąc po nr
501-700-846 pod tym numerem też zapisujemy na studia koszt 4500 zł
.jpg)
