 |
|
|
|
Robert Łabuzek
+48501700846
Masz problem z BHP
szukasz odpowiedzi ?
Szybko i gratisowo otrzymasz poradę
zadzwoń lub napisz na maila. |
|
|
Na stronie przebywa obecnie....
|
|
|
|
| |
Wiele obowiązków w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy spoczywa na pracodawcy zatrudniającym pracowników administracyjno-biurowych. Dotyczą one m.in. badań lekarskich pracowników, szkoleń z zakresu bhp, a także zapewnienia odpowiednich warunków pracy.
Zgodnie z art. 229 k.p. pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom badania lekarskie wstępne, okresowe i kontrolne w celu stwierdzenia braku przeciwwskazań do pracy na ich stanowisku. Wstępnym badaniom lekarskim podlegają osoby przyjmowane do pracy. Wszyscy pracownicy natomiast podlegają okresowym badaniom lekarskim.
W przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega także kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku.
Okresowe i kontrolne badania lekarskie przeprowadza się w miarę możliwości w godzinach pracy.
Artykuł 229 § 6 k.p. stanowi, że wszystkie badania lekarskie są przeprowadzane na koszt pracodawcy oraz że pracodawca ponosi inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami – niezbędnej ze względu na warunki pracy.
Artykuł 229 § 4 k.p. wprowadza zakaz dopuszczenia pracownika do pracy bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku.
Problematykę badań lekarskich szczegółowo reguluje rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzenia badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz.U. Nr 69, poz. 332 ze zm.). W rozporządzeniu tym określono m.in. zakres i częstotliwość badań lekarskich wstępnych, okresowych i kontrolnych, o których stanowi art. 229 § 1, 2 i 5 k.p., zwanych badaniami profilaktycznymi. Zakres ten i częstotliwość określają wskazówki metodyczne stanowiące załącznik do rozporządzenia. Lekarz przeprowadzający badanie profilaktyczne może poszerzyć jego zakres o dodatkowe specjalistyczne badania konsultacyjne oraz badania dodatkowe, a także wyznaczyć krótszy termin następnego badania, niż to określono we wskazówkach metodycznych, jeżeli stwierdzi, że jest to niezbędne do prawidłowej oceny stanu zdrowia osoby przyjmowanej do pracy lub pracownika. Specjalistyczne badania konsultacyjne oraz badania dodatkowe stanowią część badania profilaktycznego.
Szkolenia z zakresu bhp
Zgodnie z art. 2373 § 2 k.p. pracodawca jest obowiązany zapewnić przeszkolenie pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy przed dopuszczeniem go do pracy oraz prowadzić okresowe szkolenia w tym zakresie. Dotyczy to także pracowników administracyjno-biurowych.
Zgodnie z art. 2374 k.p. pracodawca jest obowiązany:
zaznajamiać pracowników z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczącymi wykonywanych przez nich prac,
wydawać szczegółowe instrukcje i wskazówki dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach pracy.
Przez przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy należy rozumieć przepisy zawarte w Dziale X Kodeksu pracy, a także przepisy szczegółowe zamieszczone w aktach prawnych wydanych na podstawie art. 23715 k.p. lub nadal obowiązujące przepisy bhp zawarte w aktach prawnych wydanych wcześniej na podstawie art. 208 k.p., ustawy o bezpieczeństwie i higienie pracy z 1965 r. i przepisy o bezpieczeństwie i higienie pracy zamieszczone w innych aktach prawnych – z uwzględnieniem zmian wynikających ze znowelizowanego Kodeksu pracy.
Przez zasady bezpieczeństwa i higieny pracy należy rozumieć zasady pozaprawne wynikające z techniki i doświadczenia życiowego, których przestrzeganie zapewnia faktyczne bezpieczeństwo i higienę pracy. Różnorodność procesów produkcyjnych i technologicznych sprawia, że nie jest możliwe uregulowanie całej problematyki bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązującymi przepisami. Wynika stąd również obowiązek przestrzegania zasad bezpieczeństwa i higieny pracy. Przepisy o bezpieczeństwie i higienie pracy są zmieniane w trybie powolniejszym od zmian dokonujących się w dziedzinie techniki. Zasady bhp należy każdorazowo konkretyzować do właściwych warunków, tworzyć takie warunki pracy, aby były one bezpieczne. Zasady bhp można tworzyć na podstawie konkretnych unormowań istniejących już w danej dziedzinie lub w zakładzie pracy. Zasady bezpiecznej i higienicznej pracy mogą wynikać także z instrukcji producenta i z przyjętych powszechnie prawidłowych i bezpiecznych metod pracy ukształtowanych w wyniku praktyki.
Pracodawcy nie wolno dopuścić pracownika do pracy, do której wykonywania nie posiada on wymaganych kwalifikacji lub potrzebnych umiejętności, a także dostatecznej znajomości przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy (art. 2373 § 1 k.p.).
Zgodnie z art. 2373 § 3 k.p. szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy powinny obywać się w czasie pracy i na koszt pracodawcy.
W wykonaniu upoważnienia zawartego w art. 2375 k.p. zostało wydane rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 28 maja 1996 r. w sprawie szczegółowych zasad szkolenia w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. Nr 62, poz. 285).
Szkolenie w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy prowadzone jest jako szkolenie wstępne według programów opracowywanych dla poszczególnych grup stanowisk (zawodów) i szkolenie okresowe.
Ryzyko zawodowe
W związku z nałożonym przez art. 226 k.p. na pracodawcę obowiązkiem pracownik powinien być informowany o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą, oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami. Problematykę oceny ryzyka regulują także przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. Nr 129, poz. 844). Przez pojęcie „ryzyko zawodowe” należy rozumieć prawdopodobieństwo wystąpienia niepożądanych zdarzeń spowodowanych zagrożeniami dla bezpieczeństwa lub zdrowia pracownika w postaci urazów, chorób zawodowych i innych chorób związanych z warunkami środowiska pracy, a także strat materialnych. Ocena ryzyka polega na oszacowaniu prawdopodobieństwa wystąpienia niepożądanych zdarzeń oraz wysokości prawdopodobnych strat materialnych, a także strat związanych z utratą zdrowia lub życia. Realizacja obowiązku zawartego w art. 226 k.p. powinna polegać na przekazywaniu pracownikowi wiedzy o rodzaju i zakresie występujących zagrożeń w środowisku pracy oraz o skutkach dla zdrowia i życia, jakie może wywołać praca w kontakcie z tymi zagrożeniami.
Również zgodnie z art. 227 § 2 k.p. i rozporządzeniem Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 9 lipca 1996 r. w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz.U. Nr 86, poz. 394) pracodawca jest obowiązany udostępniać pracownikom wyniki badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy, a tym samym pracownicy mają prawo do zaznajamiania się z tymi wynikami. Wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń w środowisku pracy nie powinny przekraczać określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 17 czerwca 1998 r. (Dz.U. Nr 79, poz. 513 ze zm.).
Pomieszczenia pracy
Zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. Nr 129, poz. 844) oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz. 140 ze zm.) budynki i inne obiekty budowlane, w których przewiduje się pomieszczenia pracy (pomieszczeniami pracy są pomieszczenia przeznaczone na pobyt pracowników, w których jest wykonywana praca), powinny być tak projektowane, wznoszone i utrzymywane, aby:
â zapewniały bezpieczeństwo w czasie budowy i użytkowania,
â zapewniały bezpieczeństwo w razie pożaru,
â nie stanowiły zagrożenia dla higieny i zdrowia użytkowników w wyniku wydzielania się gazów toksycznych lub pyłów, niebezpiecznego promieniowania, zanieczyszczenia lub zatrucia wody albo gleby itd.,
â poziom hałasu i drgań, na które będą narażeni użytkownicy, nie stanowił zagrożenia dla ich zdrowia, a także umożliwiał im pracę w zadowalających warunkach itd.
Pracodawca jest obowiązany zapewniać pomieszczenia pracy odpowiednie do rodzaju wykonywanych prac i liczby zatrudnionych pracowników, utrzymywać obiekty budowlane i znajdujące się w nich pomieszczenia pracy, a także tereny i urządzenia z nimi związane w stanie zapewniającym bezpieczne i higieniczne warunki pracy (art. 214 § 1 i 2 k.p.).
W pomieszczeniach pracy należy zapewnić:
â odpowiednie oświetlenie naturalne i sztuczne (określają to § 25–29 rozporządzenia w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy),
â urządzenia utrzymujące odpowiednią temperaturę wewnętrzną w okresie ogrzewczym; zgodnie z § 30 ww. rozporządzenia temperatura w pomieszczeniach biurowych nie powinna być niższa niż 18°C,
â odpowiednią do rodzaju prowadzonych prac wymianę powietrza,
â zabezpieczenie przed wilgocią,
â zabezpieczenie przed szkodliwymi wyziewami, gazami, pyłami i promieniowaniem,
â zabezpieczenie przed uciążliwymi dźwiękami i drganiami,
â zabezpieczenie przed nadmiernymi stratami i zyskami ciepła, szkodliwymi przewiewami itp.,
â właściwą odporność ogniową oraz warunki do prawidłowej ewakuacji.
Wymagania dla pomieszczeń i urządzeń higienicznosanitarnych są określone głównie w rozporządzeniu w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Do pomieszczeń higienicznosanitarnych zalicza się szatnie, umywalnie, pomieszczenia z natryskami, ustępy, pomieszczenia higieny osobistej kobiet, jadalnie – z wyjątkiem stołówek, pomieszczenia do ogrzewania się pracowników, palarnie, pomieszczenia do prania, odkażania, suszenia i odpylania odzieży ochronnej lub roboczej.
Pracodawca zatrudniający co najmniej 5 pracowników na jednej zmianie powinien zapewnić szatnie, umywalnie, pomieszczenia z natryskami i ubikacje – osobno dla kobiet i mężczyzn. W zakładach zatrudniających mniej niż 5 osób należy zapewnić możliwość osobnego korzystania przez kobiety i mężczyzn z tych pomieszczeń.
Pracodawca zatrudniający nie więcej niż 10 pracowników jest obowiązany zapewnić im co najmniej umywalki i ustępy, a także warunki do higienicznego przechowywania odzieży własnej, roboczej i ochronnej oraz do higienicznego spożywania posiłków. Jeżeli w zakładzie pracy nie występują czynniki szkodliwe dla zdrowia i prace brudzące lub nie występują szczególne wymagania sanitarne, miejsca do spożywania posiłków, przechowywania odzieży i umywalki mogą znajdować się w jednym pomieszczeniu.
Środki higieny osobistej
Zgodnie z art. 233 k.p. każdy pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikom niezbędne środki higieny osobistej, tj. mydło, pasty, ręczniki itp. Normy przydziału środków higieny osobistej ustala pracodawca, biorąc pod uwagę rodzaje prac wykonywanych przez pracowników i stopień narażenia na zabrudzenie przy ich wykonywaniu. Kodeks pracy wyraźnie stanowi o obowiązku dostarczania tych środków, co oznacza, że pracodawca nie może wypłacać ekwiwalentu pieniężnego za przysługujące pracownikowi środki higieny osobistej.
Profilaktyczne posiłki i napoje
Zgodnie z art. 232 k.p. pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych – nieodpłatnie – odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych.
Na podstawie przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz.U. Nr 60, poz. 279) na stanowiskach pracy, na których temperatura spowodowana warunkami atmosferycznymi przekracza 28°C, pracownikom przysługują napoje. W porze letniej takie napoje mogą przysługiwać także pracownikom administracyjno-biurowym.
Napoje te powinny być odpowiednio zimne i powinny być dostępne dla pracowników w ciągu całej zmiany roboczej w ilości zaspokajającej ich potrzeby. Napoje są wydawane pracownikom w dniach wykonywania prac uzasadniających ich wydawanie. Pracownikom nie przysługuje ekwiwalent pieniężny za nie wydane napoje.
Ze względu na charakter wykonywanej pracy nie wydaje się uzasadnione przydzielanie pracownikom administracyjno-biurowym odzieży i obuwia roboczego oraz środków ochrony indywidualnej (art. 2376–23710 k.p.). q
|
| |
|
OKRESOWY Dla SŁUŻBY BHP, SZKOLENIE SIP
|
|
|
|
|
|
POZWOLENIA ZINTEGROWANE-HANDEL CO2
|
|
|
|
|
| |
Komentarze